Alina Szapocznikow (1926-1973) to jedna z „najwybitniejszych dam polskiego rzeźbiarstwa”, która na trwałe wpisała się w dzieje polskiej sztuki współczesnej tematyką swoich rzeźb (kobiety) i niezwykłymi eksperymentami rzeźbiarskimi. Urodziła się 16 maja 1926 roku w Kaliszu i to Kalisz, jako miejsce urodzenia, staje się wręcz naturalnym miejscem pokazania prac artystki.

Wystawa jest prezentacją słynnej, ale w Polsce nieznanej jeszcze widzom, kolekcji Galerii Loevenbrucka z Paryża, liczącej 55 małych form rzeźbiarskich i 30 rysunków i grafik stanowiących prawie intymny zapis twórczego procesu Aliny Szapocznikow. Na wystawie zaprezentowanych zostanie 33 form rzeźbiarskich i 20 rysunków z tej kolekcji. Kuratorką wystawy jest Małgorzata Paszylka-Glaza.

Francuski krytyk Pierre Descargues w 1997 roku tak pisał o twórczości Szapocznikow:

„(…) twórczość Aliny Szapocznikow zamyka się wielkim dziełem, które traktuje o śmierci i przemijaniu. W cierpieniach, jakie musiała znosić, znalazła wolę, aby dowieść, że nawet w strzępach ciała przechowuje się obecność. Nawet, gdy ledwie rozpoznajemy ludzki kształt, obecność pozostaje wyczuwalna, i zbyteczne byłoby pytać czy obecność ta jest materialna, czy też duchowa”.

To doskonałe zdefiniowanie twórczości Aliny Szapocznikow a wystawa jej małych form rzeźbiarskich jest tego odzwierciedleniem. Kaliska ekspozycja jest swoistym zaskoczeniem dla widzów, którzy twórczość artystki znają przede wszystkim z większych i skończonych rzeźb. Na tej wystawie zetkną się z elementem artystycznych poszukiwań Aliny Szapocznikow. To twórczość naznaczona cierpieniem i wizją śmierci, ale jednocześnie pełnią twórczej pasji i radości. Alina Szapocznikow to jedna z tych niezwykłych artystek, która w każdym swoim dziele zachowała autentyczny i wyrazisty rys.