Hunger of painting
Ośrodek Propagandy Sztuki | Park im. H. Sienkiewicza
wernisaż: 02.09.2021, g. 18.00
02.09.2021 – 24.10.2021
kuratorka: Adriana Usarek
koordynatorka: Martyna Nowosiad

więcej informacji »

„Tytuł wystawy Hunger of painting zawiera pewną dwuznaczność. Nawiązuje oczywiście wprost do nazwiska Profesora Ryszarda Hungera i wpisuje się w obchodzony w 2020 roku jubileusz 55-lecia Jego pracy twórczej, ale można odczytać go jako aluzję do głodu malarstwa, pragnienia malowania, które jest silniejsze niż cokolwiek innego na świecie.

W wystawie biorą udział twórcy z kręgu związanego z osobą Profesora Ryszarda Hungera. Do wspólnego projektu artystycznego zaproszeni zostali: Małgorzata Kosiec, Piotr Kotlicki, Tomasz Matuszak, Tomasz Musiał, Bartek Otocki, Rafał Sobiczewski oraz Jan Jubaal Wasiński. Tym, co łączy tę grupę twórców z Profesorem, nie są wyłącznie powiązania mentorsko–uczniowskie, więzi są bowiem o wiele głębsze, koleżeńskie, a nawet, rzec by można, przyjacielskie, gdyż opierają się na relacji odwzajemnionych uczuć, na co niewątpliwie ma wpływ charyzmatyczna osobowość Profesora Hungera, nacechowana pozytywnym nastawieniem wobec drugiej osoby.

Piotr Kotlicki, Krytyk sztuki na swoim tarasie | 2019, fot. Piotr Kotlicki

Małgorzata Kosiec, Energy of vortex | 2021, fot. Piotr Tomczyk

Rafał Sobiczewski, Plamy na słońcu | 2001, fot. Rafał Sobiczewski

Co ważne, udziela się ono w naturalny sposób, niejako mimochodem, każdemu, kto przebywa w Jego otoczeniu. Ponadto tym, co łączy wszystkich twórców, jest nieustanna chęć tworzenia, poszukiwania, eksperymentowania, budowania nowego języka sztuki, oraz przeświadczenie o tym, że malarstwo wciąż ma się doskonale i nic nie wskazuje na to, by coś miało się zmienić. (…)

Ich twórczość charakteryzuje się odmienną stylistyką, tym zaś, co ich łączy to doskonały warsztat malarski oraz niesłabnąca chęć poszukiwania i energia twórcza. Zabranie przez nich głosu w ważnych kwestiach związanych z nową rzeczywistością stało się dla nich wręcz nakazem, zasadą, która nie podlega dyskusji, imperatywem szukającym ujścia. Efektem ich działań jest wystawa o wyjątkowych walorach, wnosząca nowe emocje w naszą codzienność, angażująca zmysły i wyobraźnię. Jest ona odpowiedzią twórców na wyzwania, jakie stawia przed nimi funkcjonowanie w nowym trybie – pandemicznym i postpandemicznym.

Bartek Otocki, bez tytułu, z cyklu Interregnum | 2021, fot. Bartek Otocki

Bartek Otocki, bez tytułu, z cyklu Interregnum | 2021, fot. Bartek Otocki

(…) Wielu z powodzeniem uprawia czyste malarstwo, dla innych naturalnym wyborem wypowiedzi o tym, co nas nurtuje, są techniki mieszane – łączenie nowoczesnych środków wizualnych z dziedzictwem wielkich mistrzów malarstwa. Najistotniejsze jest jednak to, że malarstwo traktują jako medium, które nie daje się zamknąć w określone ramy. I to, że są pełni twórczej inwencji, a podstawą ich działania są nieustanne zachwyt i zdumienie, dzięki którym powstają niezwykle interesujące dzieła. W takim kontekście wystawa jawi się jako otwarta pracownia, laboratorium, w którym przenikają się idee i poszerza się pole możliwości artystycznego eksperymentu”.

– Adriana Usarek, fragmenty tekstu do katalogu wystawy