W twórczości rzeźbiarskiej Janiny Barcickiej (1933–2015) wyróżniają się tematy muzyki i kosmosu, dla których wspólnym mianownikiem jest relacja czasu i przestrzeni. Artystka wnikliwie studiowała możliwości plastyczne materiału, kształtu, proporcji i harmonii, balansując między poznaniem zmysłowym i intelektualnym. Tworzyła prace odwołujące się do gatunków muzycznych i ich odmian, np. Suita, Koncert Organowy, Requiem, Symfonia dla Warszawy, Nokturn. Wielokrotnie nawiązywała w nich do kształtów dźwięczników (czar głosowych) czy pudła rezonansowego, stąd jej rzeźby wydają się być wyobrażonymi instrumentami, w których zaklęta jest muzyka o nieznanym brzmieniu. Skupienie na formie i operowanie refleksami powierzchni stali wyróżnia także jej interpretacje zjawisk astronomicznych, jak Narodziny Planety, Galaktyka czy Zaćmienie.

Wystawa Janina Barcicka. Formy muzyczne, formy kosmiczne

Wystawa Janina Barcicka. Formy muzyczne, formy kosmiczne

Kameralna ekspozycja w Żelazowej Woli jest pierwszą indywidualną wystawą Janiny Barcickiej od ponad 30 lat. Jej dominantą jest rzeźbiarski portret Fryderyka Chopina, w którym dostrzegamy syntezę środków plastycznych i drogi twórczej artystki. Zestawienie jego ażurowej formy z przypominającą wstęgę rzeźbą plenerową Nieskończoność pozwala nam dostrzec w nim znacznie więcej, niż tylko wizerunek kompozytora.

Wystawa wpisuje się w obchody Roku Mikołaja Kopernika.