Marcin Jasik.
Istota rzeczy powinna się wymykać

21 stycznia 2022 r. – 13 lutego 2022 r.
Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie

Jeden z przedstawicieli młodej generacji współczesnego malarstwa polskiego Marcin Jasik urodził się w 1990 r., w Warszawie, gdzie nadal mieszka i pracuje. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom w pracowni malarstwa prof. Wojciecha Cieśniewskiego oraz w pracowni rzeźby prof. Jakuba Łęckiego. Oprócz malarstwa zajmuje się również fotografią i rzeźbą. Jego prace znajdują się kolekcji Svetlik Art Foundation oraz polskich a także zagranicznych kolekcjach prywatnych. Autor wystaw indywidualnych – m.in. „Następstwa” w Muzeum Bolesława Biegasa, Warszawa, 2021 oraz „Bezpośrednie relacje” w Milan Dobes Muzeum, Ostrawa, 2021

Na wystawie w Częstochowie artysta prezentuje wybrane obrazy z cyklów malowanych w latach 2016 – 2021. Pierwszy z nich – Dementia praecox” (2016 – 2017) – powstawał w wyniku dogłębnej analizy i osobistego odczuwania sytuacji psychicznej osób schizofrenicznych i jest próbą odniesienia się do niej na podstawie rysunków wydrapanych na ścianach ośrodka leczenia chorób psychicznych. Obrazy te odtwarzają fakturę, surową kolorystykę, światło, zawierają też elementy figuratywne. Również w tamtym czasie powstał obraz inspirowany freskiem Giotta „Św. Franciszek wyrzeka się dóbr ziemskich”, który dał podstawę do kolejnego cyklu artysty, cztery lata później (2021). To cykl o już całkiem innym języku artystycznym, cykl obrazów abstrakcyjnych. Podobnie jak wcześniejszy cykl, z lat 2019 – 2020, który dotyczy porządkowania i łączenia – tworzenia harmonii, autor posługuje się w nim metodami matematycznymi.

Artysta przywiązuje wagę do kolorów – ograniczona gama barwna, oszczędność, która jednak przekłada się w silny efekt artystyczny. Do przemyśleń skłania znaczenie czerwonej linii. Przeważają wielkoformatowe płótna, które zdają się widza „pochłaniać”.

Tytuł wystawy doskonale oddaje jej charakter, bowiem akt kreacji artystycznej Marcina Jasika zdaje się być bliski rozważaniom filozofa, autor w swych pracach zgłębia kondycję ludzką, zmierza do przedstawienia spójnej wizji świata, w różnych płaszczyznach poszukuje istoty rzeczy, która przecież „powinna się się wymykać”.