Jak opowiadać o przeszłości, by przekaz był czytelny, wierny, wiarygodny, a zarazem mógł trafić do współczesnego odbiorcy? To pytanie musi zadać sobie każdy, kto zetknął się z problematyką muzealnych ekspozycji historycznych, w tym przedstawiających dzieje XX-wiecznych wojen i totalitaryzmów. Przed takim problemem stanęli także twórcy Muzeum Powstania Warszawskiego. Przyjęli założenie, że należy połączyć historię z nowoczesnością, miejsce pamięci ze współczesnymi środkami prezentacji i w ten sposób zakorzenić wydarzenia sprzed 60 lat we współczesnej świadomości narodowej.
Aby było to muzeum nowoczesne, sięgnęli po sprawdzone doświadczenia zagraniczne, za wzór posłużyły m.in. Holocaust Memorial Museum w Waszyngtonie i Muzeum Terroru w Budapeszcie. Intencją było przede wszystkim oddanie klimatu tamtego czasu, odtworzenie atmosfery powstańczej Warszawy, pokazanie nie tylko militarnych dziejój 63 dni walk, ale także życia codziennego ludności cywilnej. Tylko w taki sposób możliwe jest dotarcie do głównej grupy celowej, jaką jest młodzież. Ma im opowiedzieć historię Powstania we wszystkich aspektach i przekazać jego sens.