Villa la Fleur to unikatowe miejsce na mapie polskiego muzealnictwa. Fundamentem zbiorów prywatnego muzeum jest twórczość polskich i żydowskich artystów kojarzonych z École de Paris (Szkoła Paryska). Muzeum składa się z dwóch budynków ekspozycyjnych, oddzielonych parkiem rzeźb. Zarówno budynki muzealne w obecnym kształcie, jak i zakres zbiorów w nich prezentowany stanowią wynik wieloletniej kolekcjonerskiej pasji Marka Roeflera.

Marek Roefler (ur. 1952), rozpoczął swoją przygodę kolekcjonerską jeszcze w latach 90. XX wieku. Początkowo interesując się dziewiętnastowieczną sztuką polską, stopniowo skupiał jednak swoje zainteresowania na artystach pochodzących z Europy Środkowo-Wschodniej, pracujących na Montparnassie.

Pierwszy budynek mieszczący zbiory został wzniesiony w 1906 roku i pierwotnie pełnił funkcje rezydencjalne. W 2009 roku, po gruntownym remoncie zabytkowa willa została zaadaptowana do celów muzealnych, a rok później w 2010 roku zostało w niej założone Muzeum Villa la Fleur. Wówczas rozpoczęła się działalność wystawiennicza, wydawnicza i edukacyjna prowadzona do dziś. Jej przedmiotem jest twórczość kilkudziesięciu artystów, współtworzących paryską awangardę I połowy XX wieku.

W 2021 roku, po dwuletnim generalnym remoncie, oddany został drugi budynek. Na trzech kondygnacjach znajdują się wystawy stałe i czasowe. Muzeum posiada specjalistyczny, bogaty księgozbiór. Biblioteka udostępniana jest w celach badawczych.

Ekspozycja stała muzeum odzwierciedla kolekcjonerskie zainteresowania Marka Roeflera. Tworzona przez wiele lat, prezentowana w dwóch zabytkowych willach kolekcja obejmuje: malarstwo, rzeźbę, rysunek i grafikę. Na wystawie stałej eksponowane są dzieła takich artystów jak: Mojżesz Kisling, Eugeniusz Zak, Henryk Hayden, Henryk Epstein, Mela Muter, Maurycy Mędrzycki, Szymon Mondzain, Władysław Ślewiński, Józef Pankiewicz, Louis Marcoussis, Alicja Halicka czy Tamara de Łempicka.

W muzeum wystawiane są ponadto rzeźby autorstwa Jana Lamberta-Ruckiego, Józefa Csaky’ego, Bolesława Biegasa, Xawerego Dunikowskiego oraz Augusta Zamoyskiego. Całość ekspozycji dopełnia rzeźba szkoły zakopiańskiej, a także rzemiosło artystyczne oraz meble w stylu Art Déco.