- To wydarzenie minęło.
Adam Rzepecki, stary Rzepecki patrzy na młodego Rzepeckiego
19 maja 2020 – 18 października 2020
Adam Rzepecki, stary Rzepecki patrzy na młodego Rzepeckiego
Wernisaż: 19 maja 2020 r.
Bunkier Sztuki
Wystawa czynna do: 18 października 2020 r.
Kuratorka: Monika Kozioł
Koordynatorka: Renata Zawartka
Wystawa w Bunkrze Sztuki jest pierwszą w Krakowie tak obszerną prezentacją prac Adama Rzepeckiego. W dużej mierze ma charakter retrospektywny i jest podzielona na dwie części.
Pierwsza, mieszcząca się w przestrzeniach parteru, to prezentacja prac (głównie fotografii), które w większości powstawały w latach 70. i 80. Tworzą one kilka grup poruszających takie tematy jak między innymi: eksperymenty formalne z medium fotograficznym, doświadczenia z performansem, ironiczna refleksja dotycząca statusu artysty, dialog z dokonaniami innych twórców, swoboda artystyczna, fenomen „Kultury Zrzuty” oraz podział na sztukę męską i inną.
Tę część wystawy uzupełniają prace innych artystów (Grupy „Łódź Kaliska”, Andrzeja Różyckiego, Marka Janiaka, Jacka Kryszkowskiego, Zbigniewa Libery, Grupy SEM, Anastazego Wiśniewskiego, Ryszarda Grzyba, Tibora Várnagy, Piotra Lutyńskiego i poety Miłosza Biedrzyckiego), którzy wywarli wpływ na twórczość Adama Rzepeckiego lub zajmują ważne miejsce w jego biografii. Ten aneks osadza dorobek twórcy w szerszym kontekście sztuki polskiej.
Druga część wystawy, zajmująca pierwsze piętro Bunkra Sztuki, w znacznym stopniu jest opowieścią prywatną związaną z przeżyciami artysty – przebytą chorobą i procesem zdrowienia. Te trudne doświadczenia zaowocowały głębszym postrzeganiem życia w kontekście wszechświata i wieczności, co znalazło swoje odzwierciedlenie w najnowszych realizacjach.
Tytuł wystawy – Stary Rzepecki patrzy na młodego Rzepeckiego – jest równocześnie tytułem rzeźby, która powstała specjalnie na tę prezentację. W tej wystawie twórca podsumowuje swoje życie i dorobek. Stosuje ciekawą strategię polegającą na pojawieniu się w dwóch postaciach. Dojrzały artysta konfrontuje się z młodym artystą i pokazuje, że to wszystko, co młody przeczuwał – dorosły już wie.