Wystawa jest hołdem oddanym wybitnemu rzeźbiarzowi Adolfowi Ryszce, który należy do grona niekwestionowanych autorytetów.

Tworzył dzieła monumentalne, kameralne, portrety i plakiety. Jego prace mają w sobie niezwykły ładunek emocjonalny, są tajemnicze i poetyckie. Artysta posiadał wspaniałe umiejętności warsztatowe, wyczucie formy oraz wyjątkowy szacunek dla materii, w której tworzył. Ważnym aczkolwiek mało znanym fragmentem działalności artystycznej Ryszki są gwasze, akwarele, rysunki i grafiki, wykonane z wielką wrażliwością. Wielu artystów pozostawało pod wpływem tego znakomitego twórcy. Niezależność i indywidualność Ryszki sprawiły, że jego dorobek twórczy pozostaje wciąż odporny na upływ czasu.

Adolf Ryszka. Wspomnienie mistrza

Adolf Ryszka. Wspomnienie mistrza

Adolf Ryszka. Wspomnienie mistrza

Wystawa prezentowana w Galerii Sztuki Rzeczna została zaprojektowana w taki sposób, aby widz mógł zanurzyć się w świecie twórczości Adolfa Ryszki, poznać jego różnorodny dorobek artystyczny oraz docenić znaczenie rzeźbiarza dla sztuki polskiej i światowej. Na ekspozycji znajdują się prace przedstawiające różne etapy twórczości artysty oraz najważniejsze podejmowane tematy, które możemy uporządkować w formie cykli. Każdy z cykli jest reprezentowany przez grupę wybranych rzeźb, zróżnicowanych pod względem formy i materiału.

Ekspozycja ma na celu pokazać również kunszt rzeźbiarskiego rzemiosła, nieprzeciętne zdolności, wyobraźnię i wrażliwość twórcy, a także aspekt związany z plenerowymi obiektami zrealizowanymi przez Adolfa Ryszkę podczas sympozjów rzeźbiarskich, których efektem są monumentalne prace, pozostające w symbiozie z naturą i wnoszące nową jakość w relacjach z krajobrazem.

Prof. Adolf Ryszka urodził się 5.02.1935 roku w Popielowie koło Rybnika, zmarł 28.04.1995 r. W latach 1953-1957 uczeń Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Następnie od 1957 do 1962 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Od 1965 roku był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 1970 członkiem Europejskich Sympozjów Rzeźbiarskich, będąc również w Zarządzie tego stowarzyszenia. W latach 1980-1982 prezes Rady Artystycznej Sekcji Rzeźby Zarządu Głównego ZPAP. Od 1983 kierował Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w marcu 1995 roku. Uczestnik wystaw indywidualnych i zbiorowych, sympozjów rzeźbiarskich, autor pomników, laureat wielu nagród. Jego prace znajdują się w galeriach, kolekcjach muzealnych i prywatnych.

Tekst kuratorski: dr Jarosław Pajek, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.