Magdalena Abakanowicz dała się poznać światu przede wszystkim jako artystka niezależna, często zmierzająca pod prąd ówcześnie panującym modom i kwestionująca zastałe schematy. Ta najważniejsza przedstawicielka polskiej powojennej sztuki zdobyła sławę już w latach 60. dzięki nowatorskiemu podejściu do tkaniny, która między innymi za jej sprawą przestała być postrzegana jako efekt prac rzemieślniczych i została podniesiona do rangi rzeźby. Monumentalne tkaniny zwisały z sufitów najważniejszych galerii sztuki na świecie i na dobre pozwoliły zerwać z tradycyjnym postrzeganiem umiejscowienia gobelinu przy ścianie. Abakany stały się znakiem rozpoznawczym artystki i bardzo mocno wprowadziły w ówczesny dyskurs tematykę związaną ze sztuką kobiet. Abakany i ich „kobieca” aura nie były łatwe do przyjęcia przez krytykę i pozycjonowały artystkę w absolutnej czołówce światowej awangardy artystycznej. Kluczową w tym względzie zdaje się nagroda, jaką Abakanowicz otrzymała w 1962 na I Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie. Biennale zorganizowane w Muzeum Kantonalnym Sztuk Pięknych w Lozannie spopularyzowało w świecie polską tkaninę artystycznej i otworzyło drzwi prestiżowych galerii i muzeów na całym świecie właśnie dla sztuki tkackiej znad Wisły.

W latach 70. w centrum zainteresowań twórczyni znalazła się kondycja ludzka, z pracowni autorki zaś zaczęły wychodzić pierwsze skorupy ludzkie, wydrążone od środka, o fakturze przypominającej skórę. Artystka poświęciła się zgłębianiu natury człowieka, a także jego relacji z fauną i florą. Jej prace, niezależnie od medium, wymykają się jakimkolwiek próbom kategoryzacji. Abakanowicz wciąż na nowo zadawała egzystencjalne pytania, których uniwersalizm czyni jej dorobek ponadczasowym. Dzieła artystki nieprzerwanie zachwycają publiczność polską i zagraniczną. Już na początku swojej kariery rzeźbiarka zyskała światowy rozgłos, a jej plenerowe realizacje można oglądać w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Izraelu, Włoszech i wielu innych, ważnych lokalizacjach.

Abakanowicz często jest określana mianem „artystki totalnej”, sama wolała mówić o sobie „artystka osobna”. Działalność artystyczną Abakanowicz jednak najpełniej opisuje chyba sformułowanie „synteza sztuk”. Jej twórczość jest kojarzona przede wszystkim ze sztuką wizualną. Mało kto wie, że artystka przywiązywała także ogromną wagę do słów. Ponoć mówiła w siedmiu językach, które służyły jej przede wszystkim poznawaniu innych kultur. Bardzo zależało jej na tym, by jej przekaz nie został zatarty między słowami lub w złym tłumaczeniu (lost in translation). Niezwykle ceniła sobie tradycję pisania listów oraz wierszy. To w nich precyzyjnie opisywała swoje przemyślenia i uczucia.

Magdalena Abakanowicz, jako jedna z nielicznych współczesnych artystów potrafiła wyrazić to samo doznanie zmysłowe za pomocą różnych technik. Tym samym, obcując na przykład z jej gobelinami możemy doznać tych samych wrażeń co podczas podziwiania jej prac olejnych czy też realizacji w jucie lub brązie. W ofercie aukcji oczywiście nie zabraknie również rzeźbiarskich postaci, tak charakterystycznych dla sztuki Abakanowicz. W tym względzie warto podkreślić mnogość i różnorodność materiałów, z jakich wykonane zostały te rzeźby. W ofercie znajdą Państwo realizacje tego tematu zarówno rzeźby wykonane w tkaninie jutowej, jak i patynowanym brązie, betonie czy wreszcie stali spawanej.

Oferta aukcji prezentuje przeszło 30 obiektów z różnych okresów życia Abakanowicz, w tym aż 6 tkanin. To właśnie realizacje tkackie zasługują na szczególną uwagę, szczególnie w kontekście ostatnich wydarzeń świata sztuki. Abakany często nazywane są dziełami totalnymi, które, podobnie jak architektura, działają na wiele zmysłów, nie tylko wzrok czy dotyk. Jest to szczególnie ważne w kontekście bardzo „ucieleśnionej” oraz „włóknistej” twórczości Abakanowicz. Jak sama mówiła, człowiek to „struktura włóknista” i ten zamysł najlepiej widoczny jest właśnie w tkaninach. Gobeliny artystki bardzo rzadko pojawiają się na aukcjach. Można je natomiast spotkać w otoczeniu muzealnym, na przykład w Pawilonie Czterech Kopuł we Wrocławiu, Muzeum Włókiennictwa w Łodzi czy też w Tate Modern w Londynie. Stworzone w latach 70. i 80. Gobeliny od dłuższego czasu inspirują artystów działających w różnych obszarach twórczości artystycznej, o czym najlepiej świadczy ostatni pokaz Aleksandra McQueena podczas tegorocznego paryskiego tygodnia mody. Żegnająca się z marką projektantka Sarah Burton, zainspirowana twórczością Magdaleny Abakanowicz, uczyniła artystkę bohaterką swojej ostatniej kolekcji. Przedstawione w katalogu tkaniny z uwagi na swój charakter w pełni nawiązują do tego, co zaprezentowała Sarah Burton w Paryżu. Szczególnie Abakan zatytułowany „Black” łączy się z wizją projektantki: jego trójwymiarowość i performatywny charakter wyraźnie związany jest z jej koncepcją modową. Dodatkowo Abakany, podobnie jak ubrania, mogą być odbierane także zmysłem węchu ze względu na swoisty zapach sizalu (włókna otrzymywanego ze specjalnego gatunku agawy), tym samym stanowiąc przykład artystycznej synestezji.

Aukcja: 23 listopada 2023 r., godz. 19:00
Desa Unicum
więcej informacji >>