Malarstwo to kontrakt między wizją obrazu a ręką. Tu można wyczarować treść, znaczenie i piękno. Ale kiedy ręka nie czuje idei lub kiedy jest technicznie nieporadna, obraz zostaje przekłamany. Na tej wystawie – w czterech tematach – pokazujemy malarstwo z Kolekcji MOCAK-u ukazujące trafne porozumienie ręki z obrazem. Te prace raz nagłaśniają, a raz wyciszają temat. Malarstwo to medium wszechstronne.

Studium rzeczy i słowa
Malarstwo wpływa na znaczenie przedmiotu i znaczenie słowa. Na pozór wszystko wygląda podobnie, ale w rzeczywistości jest czymś innym, czymś nowym. Czymś znacznie bogatszym.

Człowiek
Sztuka to zawsze opowieść o człowieku, bo dzieło pomaga zobaczyć siebie i innych. Dotyczy to całej sztuki, ale tam, gdzie pojawia się ludzka postać, jest wyraźniejsze, bo malarstwo potrafi nagłośnić jedną cechę, a inne wyciszyć.

Sceny z życia
Obojętniejemy na to, co dzieje się wokół. Ale malarstwo potrafi nadać ważność codziennym scenom. Umie również pokazać – lub raczej wydobyć – ich symboliczność.

Gęstość rzeczywistości
Dostrzegamy wokół siebie najczęściej tylko fragmenty. Marzenie o szerszym spojrzeniu objawia się w sztuce „totalnymi” próbami zobaczenia wszystkiego, co ważne. Taki gęsty „prawie realizm” – częsty w sztuce dawnej – nadal jest narzędziem przydatnym.

Artyści:
Tymek Borowski, Małgorzata Blamowska, Rafał Bujnowski, Edward Dwurnik, Pola Dwurnik, Paweł Książek, Kamil Kukla, Agata Kus, Marcin Maciejowski, Bartek Materka, Laura Pawela, Wilhelm Sasnal, Jadwiga Sawicka, Beata Stankiewicz, Paweł Susid, Jakub Julian Ziółkowski

Kuratorzy: Maria Anna Potocka, Delfina Jałowik