Hoczki, orpanty, szpyndliki i pasy – to najważniejsze, wyróżniające elementy, pojawiające się m.in. w odświętnym, tradycyjnym stroju cieszyńskim. Biżuteryjne ozdoby, wykonywane ze srebra lub imitujących go stopów metali, były kosztownym dodatkiem, przekazywanym z pokolenia na pokolenie, świadczącym o zamożności i podkreślającym urodę noszącej go kobiety. Tworzono je poprzez odlewanie, sztancowanie, rytowanie, ażurowanie, złocenie, czy wreszcie najbardziej misterną metodę – filigran, dający efekt lekkości i delikatności nawet najcięższym pasom.
Wystawa prezentuje muzealną kolekcję biżuterii cieszyńskiej, zarówno starszej (przełom XIX i XX w.), noszonej do tzw. stroju ludowego, jak i nowszej (lata 60-70. XX w.) – inspirowanej dawnymi wzorami i technikami, tworzonej przez rzemieślników na zamówienie dla Cepelii. Nie zabrakło na ekspozycji również miejsca na opowieść o twórcach tych kunsztownie wykonanych przedmiotów – cieszyńskich złotnikach, mistrzach w swoim rzemieślniczym fachu, którymi niewątpliwie byli bracia Haas, Augustyn Kopieczek, Franciszek Horak.

Kuratorka: Marta Paszko, etnolog
Organizator: Muzeum w Gliwicach