Współczesne modele realizmu (Kolekcja MOCAK-u)
Wystawa czynna: 12.05 – 27.03.2022
Kurator: Monika Kozioł
Miejsce: MOCAK, budynek A, poziom -1
ul. Lipowa 4, Kraków
Artyści: Reza Aramesh, Birkás Ákos, Alpin Arda Bağcık, Hans Op de Beeck, Małgorzata Blamowska, Rafał Bujnowski, Ahmad Canaan, Maya Gold, Tomohiro Higashikage, Agata Kus, Andreas Leikauf, Marcin Maciejowski, Muntean/Rosenblum, Csaba Nemes, Yigal Ozeri, Laura Pawela, Wilhelm Sasnal, Michał Stonawski, Adeela Suleman, Janina Kraupe-Świderska, The Krasnals, Craig Wylie
Więcej informacji »
Termin „realizm” pojawił się w drugiej połowie XIX wieku. Niemniej zjawisko przedstawienia realistycznego dotyczy wszystkich epok w historii sztuki. W popularnym odbiorze wierne odwzorowanie rzeczywistości jest traktowane jako „dobra sztuka”. Jednak artystom nie o to chodzi. Oni wykorzystują dialog z obrazami realnymi, aby na ich „ciele” budować własne idee.
Muntean/Rosenblum, bez tytułu [Zrozumieli, że ich zdolność nieczucia się…], 2011, olej / płótno, 190 × 220 × 5 cm, Kolekcja MOCAK-u
Ludzie postrzegają świat bardzo podobnie – zwraca się on do wszystkich w tym samym języku. Od umiejętności reagowania na ten przekaz zależy nasze przetrwanie i porozumienie z innymi. Dlatego język, w którym mówi do nas rzeczywistość, jest tak czuły na przeinaczenia. Każda zmiana koloru, wielkości i odległości staje się strategicznie ważna i może decydować o życiu.
Małgorzata Blamowska, bez tytułu, 2007, olej / płótno, 100 × 135 cm, Kolekcja MOCAK-u
Artyści wykorzystują wrażliwość obrazu realnego i tworzą na tej bazie własne języki. Łagodzą go lub brutalizują, mieszają lub deformują postaci, wprowadzają akcenty absurdu, przerysowują ekspresje i manipulują nimi, odrealniają kolory… W ten sposób mówią językiem realistycznym o rzeczach, które z obrazem rzeczywistym nie mają wiele wspólnego. Ukazują w swoich dziełach ogólny sens życia, czasów i polityki oraz towarzyszące im nastroje, marzenia i perwersje.
Laura Pawela, could not find myself, 2004, akryl / płótno, 70 × 100 cm, Kolekcja MOCAK-u
Sztuka współczesna jeszcze bardziej rozszerzyła możliwości lingwistyczne przedstawienia realistycznego. Wiek XX był dobrym nauczycielem. Przerobił kubizm, abstrakcję i geometrię, wprowadził kolaż, wideo oraz techniki komputerowe. Artysta współczesny potrafi wydobyć z obrazów realnych zaskakujące refleksje – na każdy temat.
Ta wystawa prezentuje prace mówiące w języku realistycznym o wszystkim, co obecnie ważne.
