Od 1924 roku Miejska Galeria Sztuki w Łodzi prowadzi działalność wystawienniczą w przestrzeni budynku w Parku im. H. Sienkiewicza, wzniesionego w 1904 roku jako pawilon parkowy, wstępnie przystosowany do potrzeb Galerii w momencie jej utworzenia. W latach 2002-2004 z inicjatywy i według planu przestrzennego dyrektor Galerii przeprowadzono jego rozbudowę i modernizację.

Projekt rozbudowy i modernizacji został sfinansowany przez władze miejskie Łodzi i 15 kwietnia 2005 roku wystawa „Źródła tożsamości” zainaugurowała działalność wystawienniczą w nowej, funkcjonalnej przestrzeni, wyposażonej w systemy światła dziennego i sztucznego, dostosowanej dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

Spośród czterech miejsc ekspozycji, w których Miejska Galeria Sztuki w Łodzi prowadzi obecnie działalność wystawienniczą i edukacyjną, tzw. Ośrodek Propagandy Sztuki (nazwa nadana w roku 1948 ) jest miejscem najważniejszym ze względu na skalę obiektu i możliwości techniczne.

W latach 20. i 30. XX wieku wystawiali w tej Galerii przedstawiciele środowiska artystów awangardowych: K. Kobro, Wł. Strzemiński, S. Wegner, K. Hiller i wielu innych, a na przełomie lat 1956/1957 zrealizowano we współpracy z uczniami Wł. Strzemińskiego pierwszą wystawę retrospekcyjną K. Kobro i Wł. Strzemińskiego.

Od początku swego istnienia Galeria działa przede wszystkim na rzecz łódzkiego środowiska artystycznego. Taka powinność była już zapisana w umowie zawartej pomiędzy pierwszym dyrektorem Galerii M. Dienstl-Dąbrową a Magistratem Miasta Łodzi w 1924 roku.