Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – Cricoteka został założony w Krakowie w 1980 roku z inicjatywy samego artysty jako „żywe archiwum” legendarnego Teatru Cricot 2. W 2014 została otwarta nowa siedziba Cricoteki. Będzie to największa w Polsce instytucja o charakterze badawczym i wystawienniczym dedykowana współczesnemu artyście. Historia Teatru Cricot 2 i działalności artystycznej Tadeusza Kantora wciąż pisana jest na nowo. Fundamentalnym pytaniem dla Cricoteki jest pytanie o charakter dorobku artysty i o sposób jego prezentacji w kontekście muzeum. Tadeusz Kantor był artystą radykalnym i bezkompromisowym. Budował swoje dzieło na konfliktach i napięciach – nieustannie prowokując. Chciał, żeby sztuka była „bezużyteczna” i „autonomiczna”. Uznawany za „heretyka awangardy” zostawił po sobie ogromny dorobek, na który składają się manifesty, teksty teoretyczne, rysunki i projekty artysty, a także obiekty oraz kostiumy ze spektakli Cricot 2.