- To wydarzenie minęło.
Jan Lebenstein. Malarstwo i rysunek
13 marca 2020 – 9 sierpnia 2020
Jan Lebenstein. Malarstwo i rysunek
Wernisaż: 13 marca 2020 r.
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Wystawa czynna do: 09 sierpnia 2020 r.
Kuratorka: Maria Rubersz
Wystawa prac z kolekcji Urszuli i Piotra Hofman, Bogdana Jakubowskiego, Kolekcji Galerii Fibak, Marii i Marka Pileckich.
Wystawa prezentuje prace z czterech kolekcji prywatnych: Wojciecha Fibaka, Bogdana Jakubowskiego, Urszuli i Piotra Hofmanów oraz Marii i Marka Pileckich. Dobór koncentrował się na dwóch obszarach twórczości Lebensteina. Na wystawie znajdą się sztandarowe, monumentalne prace malarskie, między innymi z najbardziej chyba cenionego cyklu „Figur osiowych”. Były one poddawane interpretacjom zarówno w tekstach powstających w kręgu polityczno-kulturalnego środowiska „Kultury”, jak i omawiane przez wybitnych historyków i historyczki sztuki związanych z polskim obiegiem artystycznym. Drugi obszar wystawy koncentruje się na pracach na papierze. Rysunki na kartkach notatników powstające w zaciszu pracowni, bardziej swobodne i intymne, znajdują się na antypodach monumentalnego malarstwa olejnego. Zarówno pod względem tematyki, jak i specyfiki samego medium. Celowo w doborze prac na papierze pominięto grafiki z cyklu „Apokalipsy św. Jana”, czy inne prace o charakterze ilustracyjnym. W skromnych rysunkach tworzonych przy pomocy ołówka czy flamastra literacka ikonografia nie krępuje wizualnych zapisków. Twórczość Jana Lebensteina, tak mocno osadzona w szeregu kodów i światów kultury wysokiej, w narracyjnych wątkach mitologii i Biblii, jest równocześnie bardzo współczesna i otwarta na kolejne interpretacje.
Te dwa obszary zostały rozwinięte w katalogu towarzyszącym wystawie. Jeden z opublikowanych w nim tekstów, autorstwa Tomasza Jeziorowskiego, zarysowuje kontekst historyczny i kulturowy twórczości Lebensteina, omawia ikonografię, fascynacje artysty, kwestie stricte malarskie i miejsce artysty w polskiej historii sztuki. Drugi, napisany przez Annę Łazar oraz Marię Rubersz, koncentruje się na samych rysunkach i jest próbą ich analizy z wykorzystaniem perspektywy feministycznej i uwzględnieniem wątków biograficznych artysty.