Zamierzeniem Rastislava Sedlačíka jest ukazanie poszerzonej strategii malarskiej wymykającej się tradycyjnemu myśleniu o tym medium. Materiał wyjściowy do tego projektu powstawał na przestrzeni kilku lat i w większości składał się z niewielkich rysunków, kolaży i kserokopii, które posłużyły w dalszym etapie do stworzenia wielkoformatowych dzieł malarskich i asamblaży. Główne zamierzenie tych prac, to niekonwencjonalne zilustrowanie zmian, jakie zachodzą we współczesnym krajobrazie słowackim.

Rastislav Sedlačík Behind the painting

Rastislav Sedlačík Behind the painting

Na wystawę składają się cykle: FactoryLand, LandSKaping, Catcher Zone, które odnoszą się do malarstwa uzupełnionego rejestracją cyfrową. Prezentowany projekt w zamyśle opiera się się na pracach, które, wykonane środkami malarskimi, usiłowały wyjść poza granice tego medium. Miejsce realizacji (CSW Toruń) staje się nie tylko przestrzenią wystawienniczą, ale też alternatywnym laboratorium malarskim – polem artystycznego eksperymentu.

W ostatnich latach akcent w twórczości Rastislava Sedlačíka przesunął się od zapisu krajobrazu w warunkach plenerowych, w kierunku eksperymentu zapisującego proces zmian jakie w nim współcześnie zachodzą. Dotyczy to takich zjawisk, jak niekontrolowana ingerencja mieszkańców w formę architektoniczną osiedli, domów jednorodzinnych, brak spójnej wizualnej koncepcji działań deweloperskich, schematy myślenia związane z wyobrażeniem tego, jak pejzaż powinien wyglądać bazując na tradycji malarstwa pejzażowego.

Codziennie obserwujemy różne ruchy naruszające krajobraz wynikające bądź z procesów społecznych, bądź z działań wywołanych przez naturę. Towarzyszy temu degradacja i odradzanie, zanikanie i pojawianie się. Obrazy (obiekty) Sedlačíka powstają często no obrzeżach miast, siedlisk ludzkich, gdzie architektura przylega do obszarów naturalnych, gdzie działalność ludzka wchodzi w zwarcie z przyrodą wzajemne na siebie oddziaływając.

Obrazy – konstrukcje powstałe na bazie zapisów terenowych i notacji krajobrazowych Sedlačíka – pojawiają się na wystawie nawiązując do formy diagramu powiązanego z tytułem ZA OBRAZEM. W prezentowanym projekcie widzimy rysunki, grafiki, prace hybrydowe, obiekty, instalacje site specific, prace malarskie powstałe bądź w tradycyjny sposób, bądź na skutek poddawania się procesom występującym w naturze.

W twórczości Rastislava Sedlačíka na pierwszy plan zaczęło się w wysuwać wizualne zderzenie tego, co planowane z tym, co przypadkowe. Artysta określił to zjawisko jako przypadkowy porządek. Chodzi tutaj zarówno o to, co znajduje się na obrazie, jak i o to, z czego został on wykonany. Kompozycja przedstawiająca fasadę budynku mieszkalnego nocą, z nieregularną konstelacją rozświetlonych okien, może być postrzegana jako atrakcyjne wizualnie przedstawienie, będące zapowiedzią koncepcji Sedlačíka.

Stopniowo poszerzany zakres środków stosowanych przez Sedlačíka pozwolił mu zachowanie dystansu i coraz większą dowolność w zabawie ze sztuką, która stała się drogą ucieczki od zasad i ograniczeń narzucanych przez tradycyjne malarstwo. Ta nieoczywista wizja artystyczna została brutalnie zweryfikowana w marcu 2022 roku – przed artystą pojawiło się nieoczekiwane wyzwanie. W pożarze magazynu w Bratysławie uległ zniszczeniu prawie cały jego dorobek artystyczny ostatnich lat. Ta tragiczna sytuacja wygenerowała pomysł, żeby z tego, co ocalało stworzyć nową wartość, nową koncepcję wystawy. Projekt ZA OBRAZEM stał się zatem, w sensie dosłownym, przeszukiwaniem gruzu i zgliszczy, ale też nawiązując do mitu o Feniksie formą artystycznego odrodzenia.

Kuratorzy: Noro Lacko, Krzysztof Białowicz
Aranżacja: Marcel Benčík