Punktem wyjścia do wystawy jest kolekcja tkaniny artystycznej Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, która wspólnie z pracami współczesnych artystek i artystów tworzy dialog dotyczący tkaniny, pracy, działania i wysiłku w czasie. Spotyka ze sobą prace z różnych geografii, mediów i pokoleń. Rzuca przy tym światło na rozmaite genealogie sztuki tkaniny – od rzemiosła po konceptualizm. Wystawa, urządzona w dawnej fabryce włókienniczej zgodnie z rytmem poprzemysłowej przestrzeni, zadaje pytania o wysiłek towarzyszący tworzeniu tekstyliów, relację pomiędzy działaniem konceptualnym a własnoręczną praktyką, a także o pracę wykonywaną przez tkaninę jako dzieło sztuki, przedmiot funkcjonalny i nośnik wspólnotowości.

Kolekcja muzeum stanowi repozytorium wiedzy o technikach, materiałach i wartościach towarzyszących tkaninie artystycznej. Proponujemy odczytanie skomplikowanych splotów historii tego medium w trzech rozdziałach, w których spotykają się dzieła z różnych okresów: tradycje, projekty, języki. Wystawa przywołuje ikoniczne prace polskich artystów z lat 60. i 70. XX wieku i za ich pośrednictwem ukazuje moment rewolucji, która pozwoliła tkaninie wyzwolić się ze ścisłych ram utylitaryzmu. Ten ważny moment w historii tego medium pozwolił na rozpoczęcie drogi przemian.

To początek opowieści rozwijanej przez kolejne pokolenia twórców. Praca z wykorzystaniem dwóch podstawowych elementów konstrukcyjnych wątku i osnowy wyznacza rytm, według którego rośnie nowy organizm, jakim jest tkanina. Jest to początek cyklu, w którym czas odgrywa kluczową rolę. Odmierza go każdy kolejny splot, później oddziałuje na biologiczną materialność tkaniny, jest ona w ciągłym procesie zmian. Na wystawie tkanina staje się narzędziem ekspresji artystycznej i politycznej, aktywuje ciało, służy do kwestionowania norm i standardów architektury oraz wyobrażeń o tym, czym może być praca. „Tkanina w rozszerzonym polu” pracuje na wiele różnych sposobów, jak żadne inne medium jest zapisem: ruchu rąk, rytmu maszyn, mijającego czasu. Jest archiwum pracy, a jednocześnie nie przestaje nigdy pracować wobec przestrzeni i osób. Ukazujemy tkaninę jako medium wiecznego eksperymentu i emancypacji, zarówno w sensie artystycznym, jak i społecznym i osobistym.

Wystawa jest częścią projektu Struktury przeplatania: tkanina jako materiał, metoda, nośnik realizowanego przez Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Wydział Sztuk Pięknych, Muzyki i Designu Uniwersytetu w Bergen w Norwegii oraz Szkołę Doktorską Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

—

Artystki i artyści: Magdalena Abakanowicz, Marsil Andjelov Al-Mahamid, Emilia Bohdziewicz, Geta Brătescu, Oksana Briukhovetska, Maria Bujakowa, Helena Bukowska, Kazimierz Chmurski, Maria Teresa Chojnacka, Anna Daučíková, Cian Dayrit, Stefan Gałkowski, Zdzisław Głowacki, Teodor Grott, Władysław Hasior, Mai Hofstad Gunnes, Rafał Jakubowicz, Maria Jarema, C.T. Jasper & Joanna Malinowska, Danuta Jaworska-Thomas, Katarzyna Józefowicz, Aslaug M. Juliussen, Halina Karpińska-Kintopf, Judit Kele, Lucjan Kintopf, Kosmos Project, Lena Kowalewicz-Wegner, Mariusz Kowalski, Aleksander Kromer, Barbara Levittoux-Świderska, Karen Kviltu Lidal, Ingrid Lønningdal, Maria Łaszkiewicz, Britta Marakatt-Labba, Małgorzata Markiewicz, Zofia Matuszczyk-Cygańska, Rosemary Mayer, Jadwiga Maziarska, Hana Miletić, Małgorzata Mirga-Tas, Paulina Ołowska, Jolanta Owidzka, Eleonora Plutyńska, Wojciech Sadley, Janek Simon, Władysław Skoczylas, Anna Sokołowska, Antoni Starczewski, Elise Storsveen, Władysław Strzemiński, Janina Trawińska, Ahmed Umar, Sophie Utikal, Anne Wilson, Kiyoshi Yamamoto

Zespół kuratorski: Jakub Gawkowski, Marta Kowalewska, Anne Szefer Karlsen
Produkcja: Aleksandra Kmiecik, Przemysław Purtak
Współpraca: Katarzyna Biłas, Monika Kowalczyk
Projekt ekspozycji: Maciej Siuda Pracownia (Adrianna Gruszka, Aleksandra Jankowska-Głowacka, Maciej Siuda)
Identyfikacja wizualna: Zofka Kofta

Zespół merytoryczny projektu Struktury przeplatania: tkanina jako materiał, metoda, nośnik:
Jakub Gawkowski, Marta Kowalewska, Marta Lisok, Tim Parry-Williams, Anne Szefer-Karlsen, Magdalena Ziółkowska
Konserwatorki: Agata Pawelec, Justyna Czerwiowska, Ewa Suchy, Marlena Wiśniewska
Tłumaczenie: Ivan Davydenko, Aleksandra Paszkowska

—
#InterweavingStructures

Wystawa „Tak pracuje tkanina” jest częścią międzynarodowego projektu „Struktury przeplatania. Tkanina jako materiał, nośnik, metoda”.

Projekt „Struktury przeplatania: tkanina jako materiał, metoda, nośnik” jest finansowany przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach funduszy EOG oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wspólnie działamy na rzecz Europy zielonej, konkurencyjnej i sprzyjającej integracji społecznej.