Andrzej Wróblewski był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy XX wieku. Krótkie życie artysty (1927–1957) zaowocowało wieloma oryginalnymi rozwiązaniami artystycznymi i tematami, w kolejnych dekadach podejmowanymi w różnych artystycznych ujęciach.

Celem wystawy jest pokazanie przekroju jego twórczości – od wczesnych prac abstrakcyjnych, poprzez dzieła z cykli „Szoferzy” i „Rozstrzelania”, aż po późne prace, wykonywane często na papierze, delikatne studia życia codziennego, wpisane w rozrachunkowy i egzystencjalny nastrój okresu odwilży.

Różnorodność i niezwykła pasja poszukiwań artystycznych oddziaływała na kolejne pokolenia twórców. Recepcja i fascynacja dziełami Wróblewskiego widoczna w pracach kolejnych pokoleń – artystów skupionych w Gruppie, grupie Wprost, „Ładnie” oraz działających w różnych mediach i reprezentujących średnie i najmłodsze pokolenie – nie dotyczy tylko podobieństw formalnych, ale rozpoznania głębszych idei malarstwa Wróblewskiego. Wyróżnione na wystawie tematy i strefy pokazują złożone artystyczne konfiguracje – twórców zainspirowanych bogatą twórczością Wróblewskiego, których eksperymentalna i radykalna wizualność odkrywa ciągle nowe znaczenia jego obrazów.

Wystawa skupiała będzie blisko 100 obrazów i szkiców Wróblewskiego, z którymi korespondować będzie 50 dzieł wybitnych i uznanych artystów, pozwalających ukazać aktualność twórczości artysty w kolejnych dekadach. Swoimi realizacjami nadawali oni nowe sensy sformułowanemu przez krakowskiego malarza programowi „realizmu bezpośredniego”.

Zespół kuratorski: Marcin Lachowski, Aleksandra Blonka-Drzażdżewska, Łukasz Wiącek
Koordynacja: Małgorzata Kozieł