Wiklina, źdźbła trawy, wosk to główne materiały, z których powstają prace Mirosława Maszlanki.

Delikatne, efemeryczne, ulotne, a jednocześnie niezwykłe, oryginalne, nieszablonowe to cechy, które jako pierwsze przychodzą na myśl, gdy chcemy opisać dzieła artysty. Z tym wszystkim zetkniemy się także w Galerii EL w trakcie wystawy Maszlanki.

Estuarium to geograficzne pojęcie oznaczające lejkowate ujście rzeki, powstałe na skutek pływów morskich, w którym mieszają się wody lądowe z morskimi; Estuarium to także tytuł wystawy site-specyfic Mirosława Maszlanki, przygotowanej przez artystę w odniesieniu do historycznej, gotyckiej przestrzeni Galerii EL.

Monumentalne obiekty stworzone z materiałów charakterystycznych dla artysty (wiklina, glina, trawa łączona woskiem, drewno) tworzą zwartą, ażurową konstrukcję. Umiejscowione w Galerii EL swoją narracją nawiązują one do olbrzymiej, wertykalnej przestrzeni tego miejsca. Pojedyncze prace, w zestawieniu ze sobą, budują wzajemną relację i napięcia przestrzenne wnikając w otoczenie, w którym są umieszczone. Ich delikatność i efemeryczność (charakterystyczna dla prac Maszlanki), w kontraście z niemal 800-letnim dziedzictwem gotyku, jednocześnie ściera się i tworzy otaczającą przestrzeń, przenikając się wzajemnie. Obie materie negocjują swoje granice dokładnie w taki sam sposób, w jaki w estuarium przenikają się wody słone ze słodkimi, tworząc niepowtarzalny ekosystem.

Uzupełnieniem wystawy będzie prezentacja fotograficzna wybranych, dotychczasowych prac artysty, umiejscowionych w plenerze, na tle przyrody.

Mirosław Maszlanko ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie; dyplom uzyskał na Wydziale Malarstwa pod kierunkiem prof. Stefana Gierowskiego, aneks z rzeźby u prof. Adama Myjaka; od wielu lat zajmuje się tworzeniem efemerycznych konstrukcji wpisujących się w działania artystyczne land artu i sztuki site-specific.

Przez wiele lat mieszkał na Mazowszu, w ostatnim czasie powrócił w rodzinne strony i mieszka w miejscowości Marwica na Warmii. W swojej twórczości artysta używa materiałów naturalnych – trzciny, trawy, wikliny, słomy (wcześniej kamienia, sznurów skórzanych, konopi). Z tych materiałów powstają efemeryczne, wręcz poetyckie obiekty, a jednocześnie nowoczesne artystyczne i bardzo związane z miejscem ich tworzenia. Prace artysty powstające z naturalnych materiałów mają charakter ekologiczny, są unikatowe, warte wsparcia i pokazania.

Kuratorka: Joanna Mierzejewska