Marc Chagall (ur. 1887 Peskowatka, przedmieście Witebska, Białoruś – zm. 1985 Saint-Paul-de-Vence, Francja) Uprawiał malarstwo, grafikę, rzeźbę, ceramikę, projektował witraże i freski. Rozpoczął naukę malarstwa w roku 1906 u Jehudy Pena w Witebsku i kontynuował ją w Sankt-Petersburgu w szkole rysunkowej Cesarskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1907-1908), prywatnej szkole Gowelija Szoela Zeidenberga (1908), prywatnej szkole Jelizawiety Zwancewej u Leona Baksta (1909-1910). W 1911 roku otrzymał stypendium Maksa Winawera i wyjechał do Paryża, gdzie wkrótce zamieszkał w La Ruche. W Paryżu uczył się w Académie de La Palette i Académie de la Grande-Chaumiѐre. W 1914 roku wrócił przez Berlin do Witebska. Po wybuchu rewolucji Anatolij Łunaczarski mianował go komisarzem sztuk pięknych obwodu witebskiego. Wraz z poślubioną w 1915 roku Bellą Rosenfeld zamieszkał w Witebsku, gdzie założył szkołę artystyczną. W 1922 roku wyjechał ze Związku Radzieckiego do Berlina, a w następnym roku zamieszkał ponownie w Paryżu. Lata 1941-1947 spędził w Stanach Zjednoczonych. Powrócił do Paryża w 1948 roku, w 1950 roku zamieszkał na południu Francji – w Vence, w 1966 roku przeniósł się do Saint-Paul-de-Vence, gdzie mieszkał do śmierci.

Wystawa odbywa się w Zamku Królewskim w Sanoku.