Wystawa Zamalowanie Romana Siwulaka stanowi szczególną prezentację medium malarskiego i gry z nim. Twórczość Siwulaka to malarstwo, które samo siebie rozsadza. Dlatego jego ramy pękają, jakby nie mogły udźwignąć historii wszystkiego, co było przed nimi. Z tego pęknięcia wydostają się inne formy, kształty i obiekty, które zaczynają porastać obrazy. W tym procesie powstają obrazo-obiekty czy też obrazo-instalacje. Wciąż klasycznie przytwierdzone do ściany wchodzą też w dialog z samym modelem klasycznej wystawy malarstwa. Ta pozorna tautologia jest opowieścią o swoistej „mutacji” wystawy czy też nawiedzenia jej i infekowania przez uobecnione duchy i demony przeszłości. Nękają one też samego artystę, czasem tak bardzo, że zastyga w „zamalowaniu się” przed sztalugą cały pokryty farbami – jak w jednej z prac prezentowanej na wystawie, a będącej swoistym alter ego artysty.

Zamalowanie Romana Siwulaka jest kolejną odsłoną prezentacji twórczości artystów wizualnych z kręgu teatru Cricot 2 organizowaną przez Cricotekę w rocznicę śmierci Tadeusza Kantora.