Bohater niniejszej wystawy jest postacią niezwykle ciekawą i barwną. Jego życie, nieustająco splątane z historią Polski, nieustająco przez nią kreowane. Odzyskanie Niepodległości po I Wojnie Światowej; przemiany społeczne, przemysłowe i polityczne z tym związane. Horror II Wojny Światowej; bombardowania, okupacja, obóz pracy, unicestwienie Wrocławia. Odrodzenie kraju w nowej rzeczywistości politycznej; Polską Rzeczpospolita Ludową w jej wszystkich okresach. Wreszcie u schyłku życia – odzyskanie „wolności” i Transformację. Nie sposób jednak nie zauważyć, że nie był on tylko niemym świadkiem tej historii, ale także jej kreatorem, odciskając na niej bezsprzeczny ślad. Polska sztuka zawdzięcza mu wiele – jako artyście i jeszcze więcej – jako organizatorowi „życia artystycznego” w kraju. Bez jego osoby świat byłby dużo uboższy, nie tylko w tej sferze. Miał wiele pasji i zainteresowań: sport, dziennikarstwo, teatr, wędkarstwo. Wszędzie było go pełno i wszędzie gdzie mógł działał na rzecz odbudowy i tworzenia nowych inicjatyw. O kimś takim nie powinniśmy i nie możemy zapomnieć.

Urodzony w Warszawie, związany z Pruszkowem, w którym rodzina Willów zamieszkała, gdy był chłopcem.

Malarz, grafik, rysownik. Studia artystyczne odbywał w Warszawie, początkowo w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (1938), następnie w Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach profesorów Mieczysława Schulza i Felicjana Kowarskiego (1938-1939). Zajmował się rysunkiem satyrycznym, malarstwem i grafiką.

Jako karykaturzysta zadebiutował w roku 1940, a w 1942 r. rozpoczął regularną współpracę z codzienną warszawską prasą podziemną pod pseudonimem „WAS”, początkowo z dziennikiem „Nowy Dzień”, następnie z „Demokratą”, gdzie od pierwszego numeru zamieszczał swoje rysunki. W 1943 r. został redaktorem graficznym konspiracyjnego tygodnika satyrycznego „Moskit”.

Wywieziony przez Niemców we wrześniu 1944 r. do obozu pracy do Wrocławia, gdzie przeżył „Festung Breslau”. Po zakończeniu wojny pozostał we Wrocławiu, od samego początku bardzo aktywnie włączając się w organizowanie życia artystycznego miasta. Współpracował z prasą dolnośląską, był kierownikiem graficznym „Wrocławskiego Kuriera Ilustrowanego”, tygodnika „Nowe Sygnały” i miesięcznika „Odra”, wykładowcą PWSSP, współzałożycielem „Grupy Wrocławskiej”, inicjatorem, współorganizatorem i długoletnim przewodniczącym Międzynarodowego Triennale Rysunku, współtwórcą wrocławskiej galerii karykatury „Garb”. Zmarł we Wrocławiu.

Głównym wątkiem narracyjnym przygotowywanej ekspozycji jest prezentacja życia oraz twórczość Andrzeja Willa. To wyjątkowa postać, której twórczość nierozerwalnie splata się z historią Polski w XX w. Przedstawiając życiorys artysty, nakreślimy rys historyczny czasów, w których przyszło artyście się urodzić i żyć.

Równoległym wątkiem narracyjnym jest zaprezentowanie twórczości artysty, pokazując jego oryginalne prace.

Celem wystawy jest zapoznanie odwiedzających z bogatym życiorysem artysty oraz jego osiągnięciami artystycznymi i działalnością społeczną.